MARC'S VLEESETENDE PLANTEN

Vele plantenliefhebbers zijn op zoek naar een wijze waarop ze hun lievelingsplanten het best kunnen huisvesten. Vanzelfsprekend zijn er meerdere mogelijkheden om dit te doen maar het is dan net die ene die je voorkeur geniet. Zo had ik op een bepaald moment het idee dat het wel eens nuttig zou kunnen zijn om een moeras in de hoogte te ontwerpen. Het zou ook veel gemakkelijker zijn om de planten te verzorgen want je zou je dan niet meer hoeven te bukken om verslenste bekers af te knippen of om planten te verwijderen of in te planten. Het geheel zou ook redelijk sterk moeten zijn want eenmaal de turf volgezogen met water zou dit een grote kracht uitoefenen op de buitenkanten van de constructie. Zo maakte ik een planning op voor de aanleg van een ‘moerasbak’.

Zou ik zulke bakken ergens kant en klaar kunnen kopen? Een zoektocht via het internet wees al snel uit dat reeds afgewerkte plantenbakken van een redelijke grootte een klein fortuintje kosten. Deze optie kwam dus zeker niet in aanmerking. Het liefst van al wou ik de grote bak in hout hebben dus kon ik het beter gaan zoeken in een ‘doe het zelf’ zaak. Toen ik daar enkele tuinhuisjes in het oog kreeg wist ik al gauw dat de ‘onderkant’ van deze huisjes stevig en groot genoeg zou zijn om als plantenbak dienst te doen. In een grote winkel kocht ik dan standaard ‘tuinhuisplanken’ van 3 m voor de lengte van de bak en 2,10 m voor de breedte alsook een dikke balk met gleuven waar je deze planken kon inschuiven. De dikte van de planken was 1,8 cm, dik genoeg dus om een grote druk aan te kunnen. Het was de bedoeling om van deze balk 4 hoekpunten te maken. Mijn vriend Jan verzaagde de balk in gelijke delen met een precisiezaag. Elk stuk balk had een lengte van 67 cm en dus had ik met planken van 13,4 cm (lip inbegrepen) hoog, voor elke zijde 5 stuks nodig om het plaatje te laten kloppen. Ik schafte me ook vijverfolie aan die ik kon kopen met een standaardlengte van 5 X 4m en 5 zakken fijn wit zand die ik zou gebruiken voor de bodem van de bak zodat scherpe steentjes of takjes geen gat zouden kunnen maken in de vijverfolie. Voor hetzelfde doel had ik ook nog een rol stevige zwarte plastic (30 cm breed) op overschot die ik destijds had gebruikt om tussen muren te metsen zodat het water niet naar boven kon. 4 platte dalstenen kon ik ook gebruiken om de hoeken uit te passen. Ik kocht ook 4 balkjes (5X5 cm, 150 cm lengte) aan in tropisch hardhout ter versteviging van de zijkanten want met een totale ‘baklengte’ van 3 m dacht ik die wel te kunnen gebruiken. Ik kon eveneens via een kennis een aantal jutte zakken op de kop tikken die van pas zouden komen bij de afwerking van het geheel en een professionele nietmachine zou hier dan ook de nodige diensten kunnen bewijzen. In de garage vond ik dan nog een schoffel, een hark, een rijf, een zware hamer en een waterpas die zeker van pas zouden komen om de werken te kunnen aanvatten.